با وجود دشواریهایی که دولت آلمان بلحاظ سیاستگذارهایش با آن روبروست، این کشور چگونه به اوکراین در برابر ارتش روسیه سلاحهای سنگین میرساند؟
برلین کوتاه مدتی پس از حمله روسیه به اوکراین متقاعد شد که میبایست همچون دیگر متحدان اروپایی و غربی خود با ارسال تسلیحات نظامی از جمله تانک از اوکراین حمایت کند اما اعلام کرد که ظرفیت و پتانسیل «ارسال مستقیم تانک» را ندارد.
برخی از سیاستمداران آلمان بر این عقیده بودند که ارسال تجهیزات نظامی سنگین به منطقه و جایی که نازیهای هیتلر در جریان دوم جنگ جهانی دوم در آنجا جنگیدند، کار درستی نیست.
گروه دوم اما معتقد بودند که این تسلیحات هر چه سریعتر میبایست در اختیار ارتش اوکراین قرار گیرد، اما تسلیحاتی که سربازان و نظامیان اوکراینی نیازی به آموزش نظامی وقتگیر برای استفاده از آن تسلیحات نداشته باشند.
از همین رو ایده گروه دوم در کمک نظامی به اوکراین شکل گرفت. کشورهای دوست آلمان که از اقمار اتحاد جماهیر شوروی سابق بودند، تجهیزات نظامی سنگین خود را به اوکراین می فرستادند، تجهیزاتی که نظامیان اوکراین نیازی به آموزش برای استفاده از آنها ندارند، و آلمان در عوض تجهیزات نظامی مدرن و امروزی خود را به این کشورها میداد تا جایگزین شوند.
آلمان در این خصوص تا به امروز با کشورهای اسلوونی، جمهوری چک و نیز یونان به توافق رسیده است. لهستان هم به نوبه خود تانکهای ساخت دوره اتحاد جماهیر شوروی خود را به اوکراین گسیل کرده است اما ورشو در مقابل از آنچه از برلین گرفته است ناراضی است.
برلین تاکنون برخی از سلاحهای سنگین از جمله دهها عراده توپ خودکششی هویتزر را بطور مستقیم به اوکراین فرستاده است.
با این وجود، ادامه بحثها در آلمان و نیز تاخیر و تعلل در فرستادن تانکهای کشورهای ثالث به اوکراین، برلین را به نقطهای که به نظر چندان هم بدان راغب نیست سوق داده است که همانا گسیل مستقیم و بیواسطه تانکهای مدرن آلمانی به اوکراین است.
کییف اگرچه مدعی است تانکهایی که نظامیان روس در جبهههای نبرد رها کرده و بدست ارتش اوکراین افتاده قدرت آتش ارتش این کشور را دو برابر کرده است اما کییف بارها و بارها از برلین تقاضای تانک آلمانی را کرده است و همچنان چشم به راه تانکهای مدرن آلمانی است.
4949
منبع: khabaronline-1688728